Senior Writer
Netherlands 🇳🇱

Kees V

Hire Writer

Bio

Kees is als docent Engels gepokt en gemazeld in het voortgezet onderwijs. Naast zijn liefde voor de Engelse taal en literatuur gaat zijn belangstelling ook uit naar de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. En met name naar de Shoah. Naast schrijver en co-auteur van verschillende toneelstukken over dit onderwerp heeft hij ook drie historische werken op zijn naam staan. Eén over de Jodenvervolging in zijn woonplaats (Waar ze ook heen gaan, ze hebben in elk geval mooi weer, 2012), één over een Alphense arts die ook in het verzet zat (Pilon, arts en verzetsman, 2016). Zijn meest recente boek bevat tientallen verhalen van bewoners en medewerkers van de Martha-Stichting, een voormalig kindertehuis in Alphen aan den Rijn (Het Boek der Martelaren, 2017). De drie boeken die hij heeft geschreven zijn gebaseerd op de verhalen die mensen hem verteld hebben. In zijn woonplaats geeft Kees regelmatig lezingen en gastlessen over de onderwerpen die hem bezighouden.

Heading 1

Heading 2

Heading 3

Heading 4

Heading 5
Heading 6

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur.

Block quote

Ordered list

  1. Item 1
  2. Item 2
  3. Item 3

Unordered list

  • Item A
  • Item B
  • Item C

Text link

Bold text

Emphasis

Superscript

Subscript

As a Story Terrace writer, Kees V interviews customers and turns their life stories into books. Get to know our writer better by reading the autobiographical anecdote below!

Waar ze ook heen gaan, ze hebben in elk geval mooi weer

‘Één herinnering raak ik niet meer kwijt, namelijk de wegvoering van Maupie Hijmans op 30 september 1942.

Ik heb het beeld nog op mijn netvlies van mevrouw Hijmans die een handkar met koffers voortduwde en Maup die ervoor liep. Er liep iemand naast, waarschijnlijk een politieman of een Duitse soldaat. Ik was die dag thuis met de hulp in de huishouding. Mijn moeder was naar Heusden naar de verjaardag van mijn oudste broer. Waarom ik die dag niet op school was, weet ik niet meer. Het kan zijn dat de Duitsers de school bezet hadden. Misschien was ik ziek, omdat ik veel last had van astmatische bronchitis.

Toen ik die twee om circa tien uur ’s morgens zag gaan en ze nakeek tot ze de straat uit waren, besefte ik dat dit heel verkeerd zou aflopen. Het ergste vond ik het gevoel van onmacht, omdat ik van de dienstbode het huis niet uit mocht. Ik wilde Maupie gedag zeggen. De dag ervoor had ik nog met hem gespeeld. Hij woonde om de hoek met zijn moeder in de Bloemhofstraat. Zijn zus Fietje was het huis al uit en ondergedoken. Zijn moeder was weduwe en ik herinner mij dat ze altijd in het zwart gekleed ging. Maurits, zoals hij officieel heette, kwam wel bij ons thuis over de vloer, maar bij hem thuis kwam ik zelden.

De dag voor de deportatie was ik nog met hem naar zijn huis gegaan. Het viel me toen op hoe rommelig en donker het in de kamer was, vol dozen en spullen. Maupie heeft toen niets gezegd dat zij de volgende dag weg moesten. Misschien wist hij het niet.’

Start Working With Kees V Today!

At StoryTerrace, we believe that every story deserves to be beautifully preserved and shared across generations. Capture your personal or business journey and share your history, experience and wisdom today.

Get started